گروگ ازنگاه دوربین

گروگ ازنگاه دوربین

فتوو بلاک شهربندری گروگ
گروگ ازنگاه دوربین

گروگ ازنگاه دوربین

فتوو بلاک شهربندری گروگ

دکترمحمودسلیمانی تبریک

به جناب آقای دکترمحمودسلیمانی دریافت کارنامه قبولی پزشکی شان را

ازصمیم قلب تبریک گفته وبرای ایشان آرزوی خدمت به همشهریان عزیز

ازخداوندخواستارم بنده به ایشان به دومناسبت تبریک میگویم مناسبت اول

 که ایشان اولین پزشک روستاهستندوباتلاش وجدیت درس خواندندونتیجه گرفتند

انشالله درزندگی نیز انسان موفق وخدمت گذاری شایسته برای جامعه محروم بیابان باشتد

ونیزازپیش گامان وب لاک نویسی بودندکه به دلیل درس خواندن وفشار امتحانات وبلاک تعطیل کردند اینک ازایشان استدعاداریم بازهم ازروستایمان گروگ بنویسند

 

نظرات 3 + ارسال نظر
درویش دوشنبه 31 تیر‌ماه سال 1387 ساعت 08:16 ق.ظ

بسیار ســـــــفر باید تا پخته شود خــــــــامی
صوفی نشـــــــــــود صافی تا درنکشد جامی
گـــــــر پیر مناجاتست ور رند خــــــــراباتی
هـــر کس قلمی رفته‌ست بر وی به سرانجامی
فـــــردا کـــــه خلایق را دیوان جزا باشـــــد
هـــــــر کس عملی دارد من گـوش به انعامی
ای بلبــــــل اگـــــــر نالی من با تو هم آوازم
تو عشـــــق گلی داری من عشق گل اندامــی
سروی به لب جویی گــویند چه خوش باشــد
آنان که ندیدســــــتند ســـــروی به لب بامی
روزی تن من بینی قـــــــربان ســـــر کـویش
وین عــــید نمی ‌باشــد الا به هــــــــــر ایامی
ای در دل ریش من مهــرت چــو روان در تن
آخــــــر ز دعاگویی یاد آر به دشـــــــــنامی
باشــد کـــه تو خود روزی از ما خبری پرسی
ور نه که برد هیهات از مــــــا به تو پیغــــامی
گـــــــر چه شب مشتاقان تاریک بود امـــــا
نـومــــــــــید نباید بـود از روشـــــــنی بامی
ســـــــــــعدی به لب دریا دردانه کــجا یابی
در کام نهنگان رو گــــــــــر می ‌طلبی کامی

به نوبه خودم خدمت دکترسلیمانی تبریک میگویم

درویش چهارشنبه 2 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 06:14 ب.ظ

چون بوم بر خرابه دنیا نشسته ایم
اهل زمانه را به تماشا نشسته ایم
بر این سرای ماتم و در این دیار رنج
بیخود امید بسته و بیجا نشسته ایم
ما را غم خزان و نشاط بهار نیست
آسوده همچو خار به صحرا نشسته ایم
گر دست ما ز دامن مقصد کوته است
از پا فتاده ایم نه از پا نشسته ایم
تا هیچ منتظر نگذاریم مرگ را
ما رخت خویش بسته مهیا نشسته ایم
یکدم ز موج حادثه ایمن نبوده ایم
چون ساحلیم و بر لب دریا نشسته ایم
از عمر جز ملال ندیدم و همچنان
چشم امید بسته به فردا نشسته ایم
آتش به جان و خنده به لب در بساط دهر
چون شمع نیم مرده چه زیبا نشسته ایم
ای گل بر این نوای غم انگیز ما ببخش
کز عالمی بریده و تنها نشسته ایم
تا همچو ماهتاب بیایی به بام قصر
مانند سایه در دل شب ها نشسته ایم
تا با هزار ناز کنی یک نظر به ما
ما یکدل و هزار تمنا نشسته ایم
چون مرغ پر شکسته فریدون به کنج غم
سر زیر پر کشیده و شکیبا نشسته ایم



ازمرحوم فریدون مشیری تقدیم به اراسته که قرار بود ادبیات بنویسد

حالا هر کی یا mr.x چهارشنبه 16 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 04:35 ق.ظ http://falgoosh-.blogfa.com

.سلام دوست عزیز
وبلاگ زیبائی دارید.
..........
من دلم می خواهد
خانه ای داشته باشم پر دوست
کنج هر دیوارش
دوست هایم بنشینند آرام
گل بگو گل بشنو
هر کسی می خواهد وارد خانه پر عشق و صفایم گردد
یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند
شرط وارد گشتن شستشوی دل هاست
شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست
بر درش برگ گلی می کوبم
روی آن با قلم سبز بهار
می نویسم ای یار
خانه ما این جاست
تا که سهراب نپرسد دیگر
خانه دوست کجاست؟؟؟؟؟؟
..........


منتظر خصوصی نویسیم؟

قشمی ....

ممنون لطف کردیدبازهم بیائید
مادوستتان داریم نام مهم نیست لطف شما است که بیش ازفضیلت مااست
منتظرم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد